دعای حضرت بقیة الله برای شیعیان
سیدبن طاوس (رضوان الله ) می گوید: " سحرگاهی به سرداب مقدس رفتم دیدم که امام زمان عج مشغول دعا هستند.با خود گفتم: آقا چه دعایی می خوانند و از خدا چه می خواهند؟ دیدم چنین می فرماید:
" اللهم ان شیعتنا خلقت من شعاع انوارنا و بقیة طینتنا و قد فعلوا ذنوبا کثیرة اتکالا علی حبنا و لا یتنا فان کانت ذنوبهم بینک و بینهم فاصفح عنهم فقد رضینا و ما کان منها فیما بینهم فاصلح بینهم و قاص بها عن خمسنا و ادخلهم الجنة و زحزهم عن النار و لا تجمع بینهم و بین اعدائنا فی سخطک" (1)
خدایا! شیعیان ما را از شعاع نور ما و بقیه طینت ما خلق کردهای. آنها گناهان زیادی به اتکا محبت و ولایت ما انجام داده اند. پشت گرمی آنها به ماست و چشم شفاعت به ما دارند.
اینجا نکته ای را عرض کنم. اگر رانندهای مرتکب خلاف شود و تصادق کند،باید او را محاکم قضاییه محاکمه و جریمه کنند. دو راننده خلافکار که یکی راننده رییس الوزا و دیگری راننده فلان عطار است، با اینکه تقصیرشان مثل هم است اما راننده عطار بدنش می لرزد می گوید: ای وای زندگیم از بین رفت، حبس و زجرم می کنند. اما راننده رییس الوزا پشتش گرم است، با خود می گوید: اربابم مشکل را حل می کند. فرق ما شیعه ها با سنی ها همین است. نمی گویم نافرمانی کنید. سو استفاده نشود! ارباب ما از نافرمانی بدش می آید و منزجر است و دلش به درد می آید اما در عین حال اگر یک شیعه ای غلطی کرد و بیست و پنجی خورد! با خود می گوید: ما ارباب داریم. امام حسین و حضرت زهرا و امام زمان شفاعت می کنند. دلشان به ارباب گرم است. حضرت بقیة الله همین را در دعا نقل می کنند: " خدایا! گناهانی را که به پشت گرمی محبت ما انجام داده اند را ببخشای."
سید بن طاوس می گوید: " من تکان خوردم ! قربان این مهر و محبت و آقایی بروم. در خلوت به سرداب مقدس و محل عبادتش آمده و برای شیعیان وساطت می کند." عبارت بعدی تکان دهنده است: " خدایا! گناهان حق الناسی که بین خود آنهاست را اصلاح کن و از خمسی که حق ماست به آنها بده تا راضی شوند" خدایا! به روح مطهر خاتم النبیین و به آیات قرآن مبین، امام زمان را از ما خوشحال بفرما. خدایا! فرج امام زمان را نزدیک بفرما.
1. ملاقات با امام زمان ج1 ص 199
2. هرگز نباید راه بین خوف و رجا را از دست بدهد. اگر چه ایمان به شفاعت اهل بیت شرط شفاعت آنها در حق مومن است اما تکرار گناه گاهی باعث از دست دادن محبت و ولای اهل بیت می شود.اگر چه روایات بسیاری درباره شفاعت دوستان و شیعیانشان دارند اما روایاتی نیز دلالت بر آن دارد که باید به شفاعت آنها مغرور نگردیم و به گناه آلوده نشویم
