بهار مستی

رفتی و ای بهار مستی من
قلب من وحشیانه میلرزد که چه کسی به تو عشق می ورزد
ای چشم تو چون شکوه مهتاب
ای چشم من از فراق پر از آب
از معبد فکر من گذر کن
شاید که شبی ببینمت در خواب...