حیا

الحَیاءُ حَیاء انِ: حَیاءُ عَقْلٍ وَ حَیاءُ حُمْقٍ، فَحَیاءُ العَقْلِ العِلْمُ، وَ حَیاءُ الحُمْقِ الجَهْلُ.

حیا دو گونه است: حیای خردمندانه و حیای احمقانه. پس حیای خردمندانه نشانه دانش است و حیای احمقانه نشانه جهل و نادانی است. رسول اکرم (ص)

مَنْ أَلْقی جِلْبابَ الحَیاءِ لا غیبة لَهُ.

کسی که پرده حیا را بیفکند، غیبت او اشکال ندارد. رسول اکرم (ص)

الحَیاءُ مِنَ الایمانِ.

حیا از نشانه های ایمان است. رسول اکرم (ص)

لا تَعْمَلْ شَیْئأً مِنَ الخَیْرِ رِئاءً وَ لا تَدَعْهُ حَیاءً.

هیچ کار خیری را به خاطر ریا انجام مده و به خاطر حیا وامگذار. رسول اکرم (ص)

الحَیاءُ سَبَبٌ إِلی کُلِّ جَمیلٍ، وَ أَوْثَقُ العُری التَّقْوی.

حیا وسیله رسیدن به هر زیبایی و محکم ترین دستگیره پرهیزگاری است. امام علی (ع)

مَنْ کَسا الحَیاءُ ثَوْبَهُ خَفِی عَلَی النّاسِ عَیْبُهُ.

هر کس که حیا، جامه خود را بر او بپوشاند، عبش از دیده مردم پوشیده ماند. امام علی (ع)

رَحِمَ الُله مَنِ استَحْیا مِنَ الِله حَقَّ الحَیاءِ، فَحَفِظَ الرَّأْسَ وَ ما حَوی، وَ البَطْنَ وَ ما وَعی، وَ ذَکَرَ المَوْتَ وَ البِلی، وَ عَلِمَ أَنَّ اجلنة مَحفوظة بِالمَکارِهِ وَ النّارَ مَحفوفة بِالشَّهَواتِ.

خدا رحمت کند کسی را که آن گونه که باید، از خدا حیا کند. پس سر و آنچه را که در بردارد و شکم و آنچه را که در آن جای می دهد]از حرام[ نگهدارد و مرگ و پوسیدگی ]بدن[ را یاد آورد و بداند که بهشت در میانه ناخوشایندی ها و دوزخ در میانه شهوت هاست. امام موسی کاظم (ع)

الحَیاءُ مِنَ الایمانِ وَ الایمانُ فِی اجلنةِ، وَ البَذاءُ مِنَ الجَفاءِ وَ الْجَفاءُ فی النّارِ.

حیا از ایمان باشد و ایمان در بهشت است و بی حیایی از درشتی است و درشتی در دوزخ است. امام موسی کاظم (ع)

إِنَّ اللهَ حَرَّمَ اَجلنة عَلی کُلِّ فاحِشٍ بَذِیٍّ قَلیلِ الحَیاءِ لا یُبالی ما قالَ وَ لا ما قیلَ فیهِ.

به راستی خداوند بهشت را بر هر ناسزاگوی بد زبان بی حیا که از هر چه گوید و بر او گویند باکی ندارد حرام کرده است. امام موسی کاظم (ع)

و کلام آخر...

خداوند آنچه از ایمان و یکتاپرستی و اقتدا کردن به ائمه معصومین (ع) به ما ارزانی داشته، مستدام بدارد بطوری که این نعمت ها را از دست ندهیم و براستی که خداوند بخشنده و بزرگوار است.