نسیم عدالت‌گستری در میراث فرهنگی

اواسط هفته گذشته، یک شب یک رئیس‌جمهور (که می‌تواند الزاما احمدی‌نژاد نباشد) تلفن زد به یکی از مهم‌ترین مشاوران یا معاونانش (که می‌تواند الزاما باجناقش نباشد):

ـ بفرمایید جناب رئیس‌جمهور
ـ می‌خواستم ببینم همه کارها ردیفه؟
ـ ردیفه قربان، مملکت در امن و امانه
ـ مشکل اقتصادی نداریم؟
ـ نخیر آقا... روزی چند میلیارد دلار داره فقط به بورس وارد می‌شه.
ـ اوضاع مردم چطوره؟
ـ عالی... سر سفره همشون یک گالن نفته!

ـ اوضاع امنیتی چی؟
ـ از این بهتر نمی‌شه. بحمدالله آدم‌ربایی ریشه‌کن شده و بمب‌گذاری هم اصلا نداشتیم و نخواهیم داشت. هیچ کشوری هم ما رو تهدید نمی‌کنه. کنفرانس هولوکاست رو هم داریم با جدیت دنبال می‌کنیم.
ـ با مجلس مشکلی نداریم؟
ـ اصلا و ابدا.
ـ با رسانه‌ها چی؟
ـ از این بهتر نمی‌شه.

ـ کار مهمی مونده که نشده باشه یا تکمیل نباشد؟
ـ نه آقا... دو هفته است که با بچه‌ها داریم دنبال همچین کارهایی می‌گردیم، ولی پیدا نشد.
ـ خب حالا چی کار کنیم؟
ـ هرچی شما بفرمایید.

خلاصه این‌طور شد که رئیس‌جمهور تصمیم گرفت، سرزده برود سازمان میراث فرهنگی. رئیس‌جمهور آن‌قدر «سرزده» این کار رو انجام داد که هشت کوزه و سه کاسه و چهار لوح گلی شکستند. می‌گویند به دستور رئیس‌جمهور، مقرر شد یک کارخانه تولید آثار باستانی از طرف سازمان میراث فرهنگی تأسیس شود تا همه اقشار مستضعف و آسیب‌پذیر با قیمت نازل و به آسانی بتوانند به مایحتاج باستانی و میراث فرهنگی خود دسترسی داشته باشند.

آقای رئیس‌جمهور در پایان این سردید (=بازدید سرزده!) گفت: «رحیم‌ مشایی، یکی از بهترین مدیران دولت است». جمعیت حاضر هم گفتند: خب اینو از اول می‌گفتی، دیگه چرا سر می‌زنی؟!